Elsberg Marc, „Blackout”
Pewnego zimowego dnia w całej Europie następuje przerwa w dostawie prądu – pełne zaciemnienie. Włoski informatyk i były haker Piero Manzano podejrzewa, że może to być zmasowany elektroniczny atak terrorystyczny. Próbując ostrzec władze, sam zostaje uznany za podejrzanego.
W próbie rozwiązania zagadki stara się mu pomóc dziennikarka Lauren Shannon. Im bliżej będą prawdy o przyczynie zaistniałej sytuacji, tym większe ich zaskoczenie oraz niebezpieczeństwo, na jakie się narażają.
Tymczasem Europa pogrąża się w ciemności. Zaczyna brakować podstawowych środków do życia: wody, jedzenia, ogrzewania. Wystarczy kilka dni, by zapanował chaos na niespotykaną skalę.
Thriller naukowy „Blackout” (i powieść sensacyjna w jednym) realistycznie przedstawia prawdziwie czarny scenariusz wydarzeń, których prawdopodobieństwo jest tym większe, im bardziej nasze codzienne życie uzależnione jest od elektroniki. Dopóki jest prąd, jesteś bezpieczny…
Cabre Jaume, „Jaśnie pan”
Z jaką łatwością spada się ze szczytów władzy na dno piekła zniesławienia! Jak szybko pełnia życia może stać się igraszką śmierci!
Barcelona, koniec 1799 rok. W pokoju hotelowym zostaje znaleziona śpiewaczka, słowik z Orleanu, z poderżniętym gardłem i nożem wbitym w serce. Oskarżenie pada na młodziutkiego poetę, który spędził w jej pokoju namiętne chwile, ostatnie w jej życiu.
Ciąg niefortunnych wydarzeń splecie ze sobą losy poety i romantyka z losami wszechwładnego sędziego Massó, prezesa Sądu Królewskiego w Barcelonie, człowieka ogarniętego obsesją władzy, zafascynowanego astronomią, a także, na nieszczęście dla siebie, urodą młodych kobiet. Jaume Cabré wiernie odtwarza klimat epoki i powołuje do życia wiele postaci, wplątanych w sieć namiętności i intryg, korupcji politycznej i walki o władzę.
„Jaśnie pan” to przełomowa powieść w karierze literackiej katalońskiego pisarza, pierwsza przyjęta z entuzjazmem przez czytelników i z uznaniem przez krytykę. Dzięki niej Jaume Cabré otrzymał Hiszpańską Nagrodę Literacką oraz szereg nagród katalońskich, jak Premi Joan Crexells, Crítica Serra d’Or, nagrodę czytelników pisma El Temps i nagrodę Prudenci Bertrana, przyznawaną przez czytelników i krytyków.
Kaczkowski Jan, Żyłka Piotr, „Życie na pełnej petardzie”
Ksiądz z powołania i podróżnik z pasji. Jan Kaczkowski. Ksiądz Jan Kaczkowski. Doktor teologii, który nie lubi katolicyzmu kucanego. Założyciel hospicjum w Pucku, który uczył lekarzy jak rozmawiać o śmierci z pacjentami. W dzieciństwie nie chodził na religię, a potem o mały włos nie otrzymałby święceń. Chory na nowotwór mózgu określa sam siebie onkocelebrytą, czyli człowiekiem, który jest znany z tego, że ma raka. Znany tak naprawdę z optymistycznego podejścia i wielkiej miłości do świata, którą dzieli się poprzez swoje opowieści. O to jedna z nich.
Książka, której nie da się łatwo zaszufladkować. Autobiograficzna opowieść, która uczy jak żyć prosto i czerpać z każdego dnia pełnymi garściami. O tym skąd pochodzi i dlaczego został księdzem. Co go inspiruje i jak radzi sobie z chorobą. A przede wszystkim o tym, jak mimo niepowodzeń i kłopotów nigdy nie stracić wiary i nadziei.
Werber Bernard , „Szkoła bogów”
Pierwsza część bestsellerowej trylogii, której akcja rozgrywa się w mieście Olimp, na wyspie Aeden. Tam właśnie znajduje się niezwykła szkoła, w której rolę nauczycieli pełni dwunastu bogów greckiej mitologii. Ich zadaniem jest nauczanie sztuki kierowania ludźmi w taki sposób, aby mieli w sobie wolę przeżycia, chcieli budować miasta, tworzyć religie, podnosić poziom swojej świadomości.
Nowy rok szkolny rozpoczyna stu czterdziestu czterech bogów – uczniów. Każdy z nich w przyszłości pokieruje losem własnego ludu. Jednak życie na wyspie nie jest rajem, bogami targają ludzie emocje, które prowadzą do zdrady, zabójstw i zawiści…
Szmidt Robert J., „Szczury Wrocławia”
We Wrocławiu szaleje czarna ospa. W izolatorium na Psim Polu dochodzi do dziwnego incydentu, milicjanci pilnujący ośrodka meldują o wybuchu paniki spowodowanej atakami ze strony „odmienionych” pacjentów.
Świadkiem tych wydarzeń jest sierżant Mielech, dowódca tamtejszego posterunku. Na jego oczach dochodzi do zabójstwa pielęgniarki, które zapoczątkowuje cały ciąg ataków na pacjentów i personel medyczny. Próby wezwania pomocy spełzają na niczym. Komenda Wojewódzka nie wierzy w niesamowity meldunek podoficera.
Zdaniem kapitana Brandysa, który nadzoruje proces kwarantanny, relacja o zmartwychwstałych napastnikach to kolejne wymysły alkoholika. Kolejne telefony z innych miejsc odosobnienia zmuszają jednak członków sztabu kryzysowego do podjęcia bardziej zdecydowanych działań.
Dashner James, „Więzień labiryntu. Tom 2. Próby ognia”
„Próby Ognia” to drugi tom bestsellerowej trylogii „Więzień Labiryntu”, amerykańskiego autora Jamesa Dashnera.
To jedna z najciekawszych i nieustannie trzymających w napięciu serii książkowych, która trafia do miłośników takich pozycji jak „Igrzyska Śmierci” czy „Niezgodna”.
„Więzień Labiryntu” czyli pierwszy tom opowieści skończył się niezwykle emocjonującym zwrotem akcji, który sprawia, że wszyscy miłośnicy serii natychmiast sięgną po „Próby Ognia”.
Prawa do trylogii „Więzień Labiryntu” zostały sprzedane do ponad dwudziestu krajów.
Znalezienie wyjścia z Labiryntu miało być końcem. Żadnych więcej niespodzianek, żadnych puzzli. I żadnego uciekania. Thomas był przekonany, że jeśli Streferzy zdołają się wydostać, odzyskają swoje dawne życie i wspomnienia.
W Labiryncie życie było łatwe. Mieli jedzenie, schronienie i względne bezpieczeństwo. Dopóki Teresa nie zapoczątkowała końca. Ale w świecie poza Labiryntem koniec został zapoczątkowany już dawno temu.
Spalona przez Pożogę i wysuszona z powodu nowego surowego klimatu, Ziemia stała się krainą zniszczenia, penetrowaną przez Poparzeńców, ludzi zarażonych Pożogą.
Dlatego Streferzy wciąż nie mogą przestać uciekać. Zamiast upragnionej wolności, muszą stawić czoła jeszcze jednej próbie. Muszą przejść przez najbardziej spaloną część świata i dotrzeć do celu w ciągu dwóch tygodni.
Jaruzelska Monika, „Oddech”
Najnowsza książka Moniki Jaruzelskiej jest kontynuacją dwóch poprzednich bestsellerów – „Towarzyszki panienki” i „Rodziny”. Najbardziej poruszająca i intymna z całej trylogii. Pisana po śmierci ojca. Nie zawiedzie jednak czytelników przyzwyczajonych do poczucia humoru autorki, dystansu do samej siebie, obserwacji zaskakujących świeżością spojrzenia.Pewnego dnia Ellen i jej przyjaciółka Hermione, ekscentryczna starsza pani, spotykają na swojej drodze młodziutką Jo-Jo. Choć obydwie do zamożnych nie należą, postanawiają pomóc dziewczynie, która spodziewa się dziecka i która nie ma do kogo zwrócić się o wsparcie. Jo-Jo okazuje się być miłą, pozytywnie nastawioną do życia i pomocą osobą, której rady okażą się nieocenione, gdy w życiu Ellen pojawi się niepasujący zupełnie do jej planów syn chrzestny Hermione, Matthew, artysta o wrażliwej duszy i niewyparzonym języku.
Hjorth Michael, Rosenfeld Hans, „Niemowa”
Leris budzi się w wyziębionym pokoju. Nie pamięta, kim jest i w jaki sposób znalazł się w tym miejscu. Pozbawiony wspomnień zaczyna żyć na nowo.
Jedynym człowiekiem, który zna prawdę o chłopcu, jest Fiskel, mistrz miecza i właściciel „Karczmy Pod Lasem”. Ów człowiek zrobi wszystko, by zabić podrzutka i na powrót uwięzić mroczną istotę zamkniętą w jego umyśle.
McClellan Brian, „Obietnica krwi”
Strzelby miecze i zapomniana magia, która odżywa. Prochowi magowie manipulują prochem strzelniczym, uzyskując w ten sposób nadnaturalne zdolności. Były inspektor policji Adamat, a obecnie prywatny detektyw zostaje wezwany do pałacu, aby rozwikłać niezwykłą zagadkę. Jedno jest pewne – obalenie władcy to wyjątkowo krwawy interes. Dla wszystkich. Dość marnotrawstwa, chciwości i korupcji. Dość szlachty pijącej krew ludu. Ja im pokażę nowy rodzaj czarów… proch i kule. Jutro odzyskam i oddam ludziom ich kraj. Epoka królów dobiegła końca i to moja sprawka.
Maleńczuk Maciej, „Ćpałem, chlałem i przetrwałem”
Awanturnicze życie, Kraków i Warszawa, jakich nie znają „porządni” mieszczanie. Maciej Maleńczuk opowiada Barbarze Burdzy o swoich narkotykowych przygodach. Heroina, kokaina, LSD – na całego. Nikt jeszcze w Polsce nie opowiedział tak szczerze o swoich nałogach. Mocne, zadziorne, soczyste, bez hipokryzji. Uwaga! Nie dla dzieci!
Mensah Omenaa, „Gorzka czekolada”
„W kawiarence 'Dzień Dobry TVN’ najczęściej biorę latte. Lubię kawę z mlekiem, choć jest w tym też element prowokacji. Gdy spotykam się na rozmowy biznesowe, zdarza się, że ktoś krępuje się przy mnie zamówić czarną kawę. Może boi się, że potraktuję to jako przytyk do mojego koloru skóry?”
Omenaa Mensah o życiu czekoladoskórej kobiety w Polsce. Czasem zabawnie, czasem gorzko…
